Dekoracja

---

Płyty rezonansowe instrumentów z okresu renesansu i baroku, przede wszystkim flamandzkich i francuskich, często były obficie zdobione motywami botanicznymi i maureskami. Na samym środku płyty znajdowała się rozeta, wykonana z pergaminu bądź metalu, nierzadko kunsztownie zdobiona i pozłacana. Dekoratorzy dawnych czasów mieli do dyspozycji różnego rodzaju wzorniki, których stylistyka zmieniała się wraz z panującą modą.  Podczas pracy opieram się na oryginalnych źródłach, tworząc spójną i jednolitą całość.

Czyli imitowanie marmuru za pomocą farb, poprzez naśladowanie żyłkowań typowych dla tego kamienia. Marmoryzację stosowano często w XVI, XVII i XVIII w., zdobiąc nią drewniane wykładziny ścian, niektóre typy mebli, szafy organowe, klawesyny i wirginały.

Sentencje łacińskie często pojawiały się na  klapach, rzadziej na innych częściach instrumentów.

Cechą charakterystyczną instrumentów flamandzkich są wyklejone ozdobnym papierem wewnętrzne ściany instrumentu oraz wewnętrzna strona klapy. Często papier ozdabiano również maureskami, na wzór płyty rezonansowej, oraz umieszczano na nich sentencje łacińskie.